sırlı cam
aynada bir dur
gider kaybolur
kimsiz yakınlar
kendine sanırlar
yolsa uzan tuzbuz
erir kolun bak sus
parça ve parça
bulanlar hep delik
tutanlar hep deşik
biter hergün
ve
başlar birgün
biz duvardan düştük
tiz sularda yüzdük
eğildiler baktılar
hep sen sandılar
kalan tacı bulunca
bu suyu bulandırdılar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder