umdum

buluta dokunan ay nehrine oturdum
nehir bulutunu izinsiz delmiş
yapraktan uzun bacaklı kuşlar vardı
ayın gözüyle
güneşin duvarına isim yazanlardı
saçımıza parmaklar dolandı
yeni doğan işaretlerde durduk
üçgen kurduk kırık iplere
sonunda anladın
aynı yaralıydın
ve sırtı kabuklu o ve tek ceyranıydın
burnuma taşınan sahneler konuştu
şapkasını çıkarıp selamladılar
nereden asıldığı bilinmeyen perdeler kalktı
aynası karışık şaçları
dev mantarın çukuruna takıldılar
katladı uçak yaptı kulaklrını
fırlattı usulca incelip çalması için