çalgısını kaldırmış
tüylerini kabartarak
gider yolllarından akanlara bakarak
süzer halinle bin türe dokun dur
zokaların yeşerdiği tek tarla
tam ortasında oturup
dengesini hesaplamaya bakarken
denge dedim bir tekrar
hangi tam ortasında olsada
bir göz mesafesindeki dalış
bir köz mesafesinde ki sayıklayış
peki dedim o zaman matematik neyin içi
onun göz kırpışının
hiç göremediğim hızdaki esi
ya o açılan delikten kayabilecek mi
tünele dönüşen ışıktan korkmadan
hiç bilinmeyen gezegeni yutabilecek mi
biribirinden farkı budur o ikinin
biri eğilirken diğerinin gerildiği
töleransla parmak ucunda bir dans
zamanı yok edip duymadan
bekçisi guguk kuşuyla bir gezi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder