6 Eylül 2010 Pazartesi

koyu gölü

kendi umudunluğun
kendi aynasının içinde
kendi yanlızlığını gördü
bu o demekti gerçek saflığındı
çizdiklerine ayrılmış
tel tel
parmak parmak
sarsılmış çıplak kalanla içindeki
korkusandığı karanlığı korku sandığı
bakar kalmış pencereliuçuruuma
sadece o delikten ördüğü
g has kaosduuur sarılmassaaaan
kaydığı kendi sırtındaki
akerken derin duyulan
oyuk açılmış
en aşağılarda
orası
kanı bir buz
oysa donan
bir çileğin çekirdeğini
dinleyip dışına çıkmışlığı
öz ünde olan
ağzın içine şarkılarla girip
sarılıp dilin üstünde
tadıyla suyuna karışıcaklardan
oysa

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder