demin geçen bir bisikletli daha
hızlanınca dönen tekerlekler karıştı
bir pervane gibi ışık işine dalarak
bilinen yöntemler denen kitaptaydı
yaşayan bacaklar ve duranları
işte böyle büyülü karıştı resimleri
döner tekerlek
sonra yol isimleri
karşımda oturmuştu bin sabahı bir saati
cayın yanında gölgeli oturma evi
duvarı yazılı koridordan geçip
yavaşça fincana çayı son eliyle
koyunca
yudumladıkça
kokularda okunuyor
ısınmış ağaçla karışmış deniz tuzu kokusu
işlenen ince iğnelerle
tek telinden bile ince
aşındırıp giriyor pürüzsüzce
sana ait öyle hissediyor
oturuşundan ayırt edilmiyor
olanların boyundan suyundan
söylenense hepsi aynı davulda ince deri
çocuk bir ürkekle birlikte karşılıyor
gelen bütün ayna cam gözleri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder